Volg ons op:  

 

 

Laat je inspireren

‘Blijf jezelf uitdagen’

Hieronder vind je een interview met paralympisch skiër Jeffrey Stuut, die ook deelgenomen heeft aan een van de bijeenkomsten met de jongeren. 

(En daaronder vind je een deel van het interview met Kees-Jan van der Klooster door de DKIZW jongeren).

dkizw-2-februari-beeld-14

Hoe heb je het skiën ontdekt?
Op mijn vijfde heeft mijn oom mij en mijn neefje Joey meegenomen op wintersport naar Flachau in Oostenrijk. Hier heb ik leren skiën.

Wat vind je zo leuk aan deze sport?
Skiën is een heel uitdagende en afwisselende sport. Met hoge snelheden en ook erg technisch. Deze afwisseling zorgt ervoor dat ik iedere dag weer word uitgedaagd en mijn grenzen kan verleggen.

Waar haal jij je motivatie vandaan om door te gaan, om te blijven trainen?
Ik ben mijn hele leven al gedreven om mijzelf uit te dagen en te laten zien wat ik allemaal kan. Daar haal ik enorm veel voldoening uit. Zeker wanneer mensen niet in mij geloven, laat ik hen graag het ongelijk zien. Met skiën wil ik de beste ter wereld worden, daar haal ik alle kracht uit om iedere dag weer alles te kunnen geven.

Hoe ga je om met pijn en tegenslag?
Wanneer iets niet gaat met skiën, kan ik erg gefrustreerd raken. Meestal zoek ik dan troost in muziek, films of familie. Die geven mij dan weer dat zetje om te kijken wat er gebeurd is en gewoon weer verder te gaan en te blijven vechten.

Hoe kijk je terug op de Paralympische Winterspelen?
De Paralympische Winterspelen waren het grootste evenement dat ik ooit heb meegemaakt. Het evenement was heel gaaf om mee te mogen maken als sporter. Stiekem gun je iedereen die ervaring. Maar ik was er ook om te presteren en op dit vlak voelt het nog altijd alsof ik gefaald heb. En dat doet nog steeds pijn. Maar het was zo’n grote leerschool, hier ben ik alleen maar sterker door geworden.

Wat levert sporten je op? Wat betekent dit voor je CP?
Door veel te sporten op jonge leeftijd heb ik mijn lichaam beter onder controle gekregen. Ik kreeg steeds minder last van mijn CP, maar sport geeft mij ook vrijheid. Ik kan me erin uitleven en mijn grenzen opzoeken.

Hoe ga je om met CP?
Dit vind ik altijd een lastige vraag. Het omgaan met CP gaat met ups en downs maar ik denk dat ieders leven zo gaat. Ik heb zelf van mijn handicap niet zoveel last, omdat ik het gevoel heb dat ik nog altijd alles kan. Ik ben alleen vaak wat stijf of val iets vaker dan anderen, dan lach ik erom en ga weer door. Ik geloof erin dat je het positief en luchtig moet houden en niet in een negatieve spiraal moet gaan zitten.

Ben je ooit gepest? Kijken mensen anders naar je?

Vroeger ben ik wel gepest met mijn spalk en dat heeft zeker een litteken achter gelaten. Daarom zet ik mij nu ook als ambassadeur in voor de stichting Omgaan met Pesten. Vaak zien mensen niet aan de buitenkant dat ik CP heb en dat levert wel eens rare situaties op. Ik merk vooral dat wanneer je vertelt wat je hebt, mensen met andere ogen naar je gaan kijken.

Bij het tv-programma ‘Laat op één’ was je samen met je ouders, zus en oma aanwezig om te vertellen over leven met CP in het kader van de actie STEPtember. Wat betekent je familie voor jou?
Mijn familie is het belangrijkste voor mij. Zij zijn mijn steun en toeverlaat. Wat ik ook doe ze geloven in mij en ze laten mij ook mijn eigen weg zoeken in de wereld. Op de moeilijke momenten staan ze voor mij klaar, maar als het moet, geven ze mij ook een schop onder de kont. Zonder hen was ik nooit zover gekomen dan dat ik nu ben. Daarom ben ik enorm blij dat ze bij alle grote momenten in mijn skicarrière zijn geweest.

Kreeg je veel reacties na de uitzending van Laat op één?
‘Laat op één’ was heel leuk. De uitzending was heel ontspannen en ik heb mijzelf aan Nederland mogen presenteren wat nog altijd een raar gevoel is. Stiekem was ik wel nerveus over de reacties. Gelukkig kreeg ik veel positieve reacties. Ik hoorde dat na de uitzending meerdere bedrijven zich aangemeld hadden voor Steptember en dat gaf een trots gevoel dat ik daaraan had mee kunnen werken.

Wat zou jij jongeren met CP mee willen geven? Heb je een levensmotto of mooie boodschap?
Mijn motto is ‘Met vallen en opstaan kom je een heel eind’. Wat ik daarmee wil zeggen is: ‘Wees niet bang om onderuit te gaan’. Blijf jezelf uitdagen.

Door: Leena de Wilde |Corine van Rijswijk


 
dsc-3080-thema-foto
dsc-3104

DKIZW: Paul's moeder vertelt over hoe haar zoon de 1e keer alleen naar school fietste


DKIZW: Interview met rolmodel Kees-Jan van der Klooster


dsc-3097
 

Dat kan ik zelf wel

Je hebt je ouders af en toe nodig, maar ook af en toe niet. Docenten zijn nuttig, maar soms ook niet. En ook vrienden zijn heel oké, maar ze moeten zich niet al te druk maken over jouw leven. Een beetje is goed, maar te veel niet.

Kun jij meer dan anderen denken? Bieden mensen vaak hulp aan terwijl jij het prima zelf kunt doen?

Wil je een plan maken om je ouders ervan te overtuigen dat je ZELF aan het roer van je leven staat?

Op deze website lees je waar andere jongeren tegenaan lopen en hoe zij dat aanpakken.

Wil je ook jouw foto, verhaal of filmpje delen? Kijk dan bij DOE MEE.